Πρώτη
Ενότητα:Παραμύθι
και Μύθοι
Folk tales and Myths of Sitia Crete, about Europe and her son Minos, king of Crete.
Κνωσσός. Θρόνος Μίνωα, Βασιλιά Κρήτης, Τηθύος και Ωκεανού.
1. Εισαγωγή.
Τον Ιούνιο του 1967, με τον αδελφό μου Κωνσταντίνο και τον φίλο μας Μανώλη Κογχυλάκη, περιηγηθήκαμε για πρώτη φορά, με αυτοκίνητο όλη την Κρήτη, θαυμάζοντας τα αξιοθέατα, όπως Κνωσσό, Φαιστό και άλλα. Έκτοτε ως περιηγητής επισκεπτόμουν τακτικά την Κρήτη χωρίς ποτέ να καταφέρω να πω ότι είδα όλα τα αξιοθέατα.
Τον Δεκέμβριο του 1986 εγώ και η σύζυγός μου, ως ιατροί ΕΣΥ στο Νοσοκομείο Σητείας, αποφασισμένοι να εγκατασταθούμε μόνιμα στην Κρήτη, αγοράσαμε ένα αγρό στην περιοχή Λιβάδια, στα όρια της πόλεως της Σητείας, ως τόπο οικοδόμησης της κατοικίας μας.
Το Φθινόπωρο του 1988, ένας γέρος, περαστικός στα Λιβάδια Σητείας, με είδε μοναχό στον αγρό μου, παραξενεύτηκε με πλησίασε και μεταξύ πολλών άλλων μου είπε, ότι μικρός, είχε ακούσει από την γιαγιά του, σε παραμύθια, ότι στον αγρό μου, τις νύχτες έβγαιναν και χόρευαν νεράιδες. Δεν έδωσα σημασία τότε, σήμερα όμως αποφάσησα να δημοσιοποιήσω αυτά τα παραμύθια, αναρτώντας τα, εμπλουτισμένα με εικόνες και πολλές πληροφορίες, στον Διαδικτυακό Λαβύρινθο, για να τα μοιραστώ, με κάθε φίλο των παραμυθιών και των μύθων που θα τα εντοπίσει. Καλή συνέχεια.
2. Σητεία.
1618
CITA DI SETTIA, Cretae
Regnum, Francesco Basilicata,
1902 Σητεία, από την Παπούρα στα Λιβάδια Σητείας. Στην πλαγιά της Παπούρας θυμάρια και θάμνοι. Ακολουεί ο κάμπος χωρίς Σπίτια της Σητείας και η προσανατολισμένη στην Ανατολή πλαγιά της Σητείας. Διακρίνονται, το Λιμάνι, η Καζάρμα, η Αγία Αικατερίνη, το Επαρχείο και τα μικρά κτίσματα της Σητείας.
1915.
Σητεία, Πανοραμική Σητεία από την Παπούρα
στα Λιβάδια Σητείας. Στην πλαγιά της
Παπούρας διακρίνουμε μικρά κτίσματα
και μάντρες. Στον κάμπο μεταξύ παπούρας
και Σητείας διακρίνουμε λίγα δέντρα,
ένα δρόμο και ελάχιστα παραλιακά
κτίσματα.
28-08-2024. Σητεία Πανοραμική Σητεία από την Παπούρα στα Λιβάδια Σητείας. Στην Σητεία διακρίνουμε πολυώροφα πυκνοδομημένα κτίρια χωρίς να ξεχωρίζουν διακριτά τα ιστορικά κτίσματα. Στην πλαγιά της παπούρας και τον κάμπο της Σητείας διακρίνουμε δέντρα, κτίσματα και άλλα "ἀτάκτως ἐρριμμένα" αντί θυμάρια και θάμνους.
1950 Η Σητεία από την παπούρα στην είσοδο από Πισκοκέφαλο.
1950 Η Σητεία από τον οικισμό του Πετρά Σητείας.
3. Ο Γέρος και τα παραμύθια.
Η ανάρτηση αυτή στο διαδίκτυο, έχει αφετηρία, όπως προείπα, ένα γέρο περαστικό στα Λιβάδια Σητείας, που μου πρωτοείπε ότι στον αγρό μου βγαίνανε και χορεύανε τις νύχτες νεράϊδες. θυμάμαι τον γέρο που με πλησίασε, κοντοστάθηκε και με το χαρακτηριστικό γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής μου είπε:
"Ώρα καλή. Ποιος είσαι του λόγου σου; Δεν σε έχω ξαναθωρόντας επαέ στον τόπο μας".
Του αποκρίθηκα ότι πρόσφατα αγόρασα αυτό τον αγρό και είμαι ο νέος ιδιοκτήτης του.
Τότε ο γεράκος μονολογώντας φωναχτά είπε:
" Ε, κακορίζικε γέρο και που να γάτεχες πως ετούτονα το χωράφι απου ήτονε το καλύτερο σου, η καλύτερη απλώστρα σε ούλη την περιοχή, πως ήθελα πουληθεί σε ξένους. Άνε το γάτεχες, στην τρέλα ήθελε να σε βγάλει"
Τον κοίταξα απορημένος για τον παράξενο μονόλογό του και αυτός συνεχίζοντας μου είπε:
"Ήντα με ξανοίγεις, ετσα ΄ναι που το λέω. Το χωράφι ετούτονέ απού ΄χεις αγορασμένο έχει μεγάλη ιστορία, μόνο αν δε βιάζεσαι κάτσε να σου τηνε πω …"
και συνέχισε,
"Λοιπόν αυτός απού είχε πρώτα το χωράφι ετούτονά, το ΄χε αγορασμένο στην ανταλλαγή από τουρκοκρητικό και θάριενε πως κανείς κληρονόμος δεν θελα σκεφτεί να το πουλήσει και μάλιστα σε ξένους.
"Ήτονε απλώστρα για τη σταφίδα, η καλύτερη απλώστρα σε ούλη την περιοχή και πιστεύανε, λέει, πως τούφερνε τύχη.
4. Λιβάδια Σητείας
1η Μαρτίου 1989. Αριστερά ο χέρσος επικλινής αγρός μου στην πλαγιά της Παπούρας στα Λιβάδια Σητείας. Ο δρόμος από τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή οδηγεί προς την θάλασσα. Δεξιά τα κυπαρίσια οριοθετούν τον χώρο του Νηπιαγωγείου Σητείας.
8 Σεπτεμβρίου 2024. Αριστερά ο επικλινής αγρός με βλαστηση με το πλατάνι της τρίτης χιλιετίας, που φυτεύτηκε την 1η Ιανουαρίου 2000μΧ. εις ανάμνηση του τόπου ανατροφής του Δία και γέννησης από την Ευρώπη, του Μίνωα, πρώτου Βασιλιά Κρήτης. Ο πρώτος Βασιλιάς Μίνως της 10ης χιλιετίας πΧ. ηγείτο του λαού των ακτών και νήσων της Τηθύος Θαλάσσης και των αποικιών σε νήσους και ακτές του Τριφυούς Ωκεανού. Ο δρόμος που οδηγεί στην θάλασσα, οριοθετείτε δεξιά από κυπαρίσσια και μάνδρα του Νηπιαγωγείου Σητείας.
.
1950 δεκαετία. Λιβάδια Σητείας. Διακρίνονται αριστερά αγρός που σήμερα ανήκει στο νηπιαγωγείο Σητείας. Στο βάθος απέναντι από το νηπιαγωγείο μετά τα μικρά κυπαρισάκια και δρόμο ο αγρός μου, απλώστρα τότε Στειακής σταφίδας.
8 Σεπτεμβρίου 2024. Λιβάδια Σητείας. Αριστερά η αυλή του νηπιαγωγείου Σητείας. Απέναντι από το νηπιαγωγείο ο αγρός μου όπου διακρίνεται πριν τα Κυπαρίσσια και το πλατάνι της τρίτης χιλιετίας.
8-Σεπτεμβρίου 2024. Η αυλή του Νηπιαγωγείο Σητείας και ο αγρός μου με το πλατάνι της τρίτης χιλιετίας. Πριν δώδεκα χιλιετίες, εδώ στα Λιβάδια Σητείας αρκετά μέτρα κάτω από την σημερινή επιφάνεια, βρισκόταν σπήλαιο (Δικταίο Άντρο), πηγή Ζωής, τρεχούμενου γάργαρου νερού και πλατάνια. Τις νύχτες μέχρι τα ξημερώματα, λαϊκά παραμύθια λένε ότι εδώ χόρευαν, κάτω από πλατάνια, νεράιδες. Στα λαϊκά παραμύθια και μύθους αναφέρεται ότι εδώ ήταν ο τόπος
ανατροφής του Δία και γέννησης από την Ευρώπη του Μίνωα, Ήρωα Πρώτου Βασιλιά με έδρα την Κρήτη των ακτών και νήσων της Τηθύος Θάλασσας και των αποικιών στον τριφυή Ωκεανό.
5. Το Λαϊκό Παραμύθι με τις Νεράιδες στα Λιβάδια Σητείας.
"Οι πλια παλιοί ελέγανε πως επαέ τα πολύ παλιά χρόνια ήτονε λέει μια σπηλιά κι από ξω από ΄τη σπηλιά είχε μεγάλον πλάτανο και μια πηγή που την ελέγανε "πηγή τση Ζωής".
"Ελέγανε και μιαν ιστορία σαν το παραμύθι πως σε κεινηνά την σπηλιά, νεράιδες τση πηγής, αναθρέψανε ένα πριγκιπόπουλο, κρυφά από τον πατέρα του, επειδή αυτός εφοβούντονε πως οντε θελα μεγαλώσει το κοπέλι θα του πάρει το Βασίλειό του.
Στην πηγή, λέει αυτή με τα πολλά νερά και τσι πλατάνους, ηρχούντaνε πολλά ζωντανά να δροσιστούνε. Ελέγανε λοιπόν πως οι νεράιδες τση πηγής αναθρέψανε το κοπέλι με το γάλα μιας αίγας. Το ταϊζανε και μέλι που είχανε μπόλικο γιατί εκειά είχε στέσει το Βασίλειο τζη μια Βασίλισσα Μέλισσα.
"Όντεν εμεγάλωσε λέει το κοπέλι εζήτηξε να πάει να συναντήσει τον Ήλιο. Έτσα μιαν ημέρα εξεκίνησε κολυμπώντας όθεν την ανατολή για να συναντήσει τον Ήλιο την ώρα που προβέρνει στον ορίζοντα. Κι έφταξε, λέει σε ένα τόπο απού συνάντησε μια πεντάμορφη κοπελιά που εθάριενε πως είναι η κόρη του Ήλιου και την ερωτεύτηκε.
"Την εξεγέλασε, λέει και με τρόπο, την άρπαξε και την έφερε κολυμπώντας επαέ. Διψασμένη και πεινασμένη από το ταξίδι η κοπελιά που ήτανε, λέει, πριγκίπισσα στην χώρα τζη, ήπιε νερό από την "Πηγή τση Ζωής", ήπιε γάλα από την αίγα που άρμεξαν οι νεράιδες και έφαε μέλι από το Βασίλειο της Μέλισσας. Είχαν να πουν πως από κεινονά τον πρίγκηπα που αναθράφηκε επαέ και την πεντάμορφη πριγκίπισσα απού έφερε από την Ανατολή εγεννήθηκε ο Μίνωας, ο Βασιλιάς τση Κρήτης".
και ο γεράκος συνέχισε,
"Το παραμύθι ετούτονα, το πρωτοάκουσα από την γιαγιά μου, όντεν ήμουνε μικιό κοπέλι".
"Ηγιαγιά μου, έλεγε ότι οι πεντάμορφες νεράιδες εφυλάγανε λέει, αυτή την "πηγή τση Ζωής" με τραγούδια και χορούς, και όποιον άντρα επέρνα από επαέ την νύχτα τον αναγκάζανε να χορεύει μαζί τους ίσαμε να ποθάνει. Γιαυτό δεν εξουθαρρεύουντανε κανείς να περάσει νύχτα από επαέ και ετσά η πηγή τση Ζωής ήτανε πάντα αμαγάριστη, με γάργαρο τρεχούμενο νερό που πότιζε τα πλατάνια και εδρόσιζε ζώα και ανθρώπους από την ανατολή μέχρι την δύση του ήλιου".
Τότε είπα στον γέροντα: Έχω ακούσει και εγώ πολλά παραμύθια με νεράιδες και ξωτικά σε πηγές, όπως αυτό που μου λες, αλλά δεν βλέπω εδώ κάποια πηγή.
Ο Γέρος μου απάντησε,
"Ήτονε πηγή με πολλή βλάστηση και αιωνόβια πλατάνια σαν την όαση μέσα σε ένα ξερότοπο με θυμάρια και άλλους θάμνους. Η πηγή όμως κάποτε στέρεψε και εφύγανε οι νεράιδες. Αργότερα κάποιοι άνοιξαν ένα πηγάδι, να εκεί απέναντι με τα κυπαρίσσια. Το πηγάδι εστέρεψε και το μπαζώσανε, αλλά τα ίχνη του όπως τα θωρείς και συ φαίνονται καθαρά".
Ο γεράκος εξακολούθησε να μου λέει και άλλα για την περιοχή για αρκετή ώρα, με χαιρέτησε χαρούμενος που τον άκουγα με μεγάλο ενδιαφέρον για όσα μου διηγήθηκε και έφυγε. Από τότε δεν τον ξαναείδα αλλά δεν είχα λόγους να ψάξω να τον βρω, γιατί απλά όλα όσα μου είπε, τα θεώρησα φανταστικές ιστορίες που τις διηγούνταν οι παλιοί για να περνά η ώρα.
6. Λιβάδια Σητείας σήμερα και στο απώτερο παρελθόν.
Το 1989 ξεκίνησαν στον αγρό, στα Λιβάδια Σητείας, χωματουργικές εργασίες ανέγερσης της οικοδομής μας. Τότε αποκαλύφτηκαν "στρώματα" αργιλικά και άμμου. Οι γεωλόγοι θεωρούν ότι τα "στρώματα" προέκυψαν από μακροχρόνιες γεωλογικές μεταβολές. Πριν δώδεκα χιλιετίες, κλιματική αλλαγή με υπερθέρμανση του πλανήτη, έλιωσε τους πάγους της τελευταίας (τέταρτης) παγετώδους περιόδου με αποτέλεσμα έκτοτε συχνές καταρρακτώδεις κατακλυσμιαίες βροχές που εναπόθεταν φερτές ύλες στα λιβάδια Σητείας από τα γύρω βουνά. Τις καταρρακτώδεις βροχές ακολουθούσαν περίοδοι ξηρασίας με θυελλώδεις ανέμους που μετέφεραν σκόνη και άμμο που στοιβάζονταν σε λόφους. Επιπρόσθετα σεισμοί και "τσουνάμι" προκαλούσαν μεγάλες μεταβολές στο ανάγλυφο της περιοχής με αποτέλεσμα το σημερινό ανάγλυφο της επιφάνειας στην περιοχή.
Οι βροχοπτώσεις με πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι σεισμοί και τσουνάμι με την πάροδο των χιλιετιών αραίωσαν αν και εξακολουθούν να πλήττουν την περιοχή ακόμα και στις μέρες μας. Έτσι ξαφνική καταρρακτώδης βροχή, το πρωί του Σαββάτου της 15ης Οκτωβρίου 2022, προκάλεσε πλημμύρες και εναποθέσεις φερτών υλών και αντικειμένων στα Λιβάδια, την Ακτή και την Θάλασσα του κόλπου της Σητείας.
Υλικό από αυτές τις εναποθέσεις, αργιλικών φερτών υλών, στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε ως πηλός από αγγειοπλάστες που πετούσαν τα θραύσματα των σπασμένων κεραμικών αγγείων, τα οποί σήμερα βρίσκουμε διάσπαρτα στο χωράφι.
Οι γεωλόγοι επίσης έχουν παρατηρήσει ότι η δυτική Κρήτη υψώνεται ενώ η ανατολική Κρήτη βυθίζεται στην θάλασσα, έχουν υπολογίσει μερικές δεκάδες εκατοστά κάθε αιώνα. Έτσι οι φερτές ύλες που εναποτίθενται με τις πλημμύρες και τους θυελλώδεις ανέμους στα Λιβάδια διατηρούν την σημερινή επιφάνεια τους εδάφους πάνω από την στάθμη της θάλασσας.
Μετά από όλα τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι στα Λιβάδια Σητείας, η πριν από δώδεκα χιλιετίες επιφάνεια σκεπάστηκε με στρώματα φερτών υλών και έτσι τα προ δώδεκα χιλιετιών Σπήλαια, Πηγές, Ρυάκια Χείμαρροι, Δέντρα όπως τα πλατάνια και άλλα, σήμερα έχουν σκεπαστεί από αρκετές δεκάδες μέτρα φερτών υλών. Αυτονόητο ότι τα αναφερόμενα στο λαϊκό παραμύθι, Σπηλιά, Πηγή και Πλατάνια στα Λιβάδια Σητείας, διασώζονται μόνο σε μύθους και σε πολύ αλλοιωμένα, από την από στόμα σε στόμα μεταφορά τους, λαϊκά παραμύθια.
Στην τελευταία ξαφνική νεροποντή το Σάββατο της 15ης Οκτωβρίου του 2022, μέσα από τις χαραμάδες της ξερολιθιάς στην χαμηλότερη Ανατολική Πλευρά του αγρού μου στα Λιβάδια Σητείας, σχεδόν για δυο μήνες μετά την νεροποντή, έρρεε καθαρό νερό, προς την αγροτική οδό που οδηγεί μεσημβρινά προς το εκκλησάκι του Άγιου Ιωάννη Βαπτιστή. Αυτό ενισχύει την ύπαρξη της αναφερόμενης Πηγής της Ζωής στο Λαϊκό Παραμύθι. Επίσης με την πηγή επιβεβαιώθηκε ο χωματουργός (Ν. Κ.) που έλεγε ότι σε μικρό βάθος, στη χαμηλή ανατολική πλευρά του επικλινούς αγρού μου, υπάρχει πλούσιος "υδροφόρος ορίζοντας" για να ανοιχθεί πηγάδι ή απαραίτητος για να ευδοκιμήσουν πλατάνια.
7.Οι Μέλισσες του αγρού.
Από τον Ιούλιο του 1991 που εγκατασταθήκαμε μόνιμα στο νεόδμητο σπίτι μας, στα Λιβάδια Σητείας, ακούγαμε από το χωράφι, έξω από το σπίτι μας, χαρακτηριστικό βούισμα που προερχόταν από μέλισσες. Οι μέλισσες εξέρχονταν και εισέρχονταν σε τρύπες μεγέθους νομίσματος, στο αργιλώδες έδαφος, χωρίς γύρω από αυτές υλικά διάνοιξης όπως στις μυρμηγκοφωλιές. Φίλος μελισσοκόμος (Σ. Κ.) που είδε τις μέλισσες, τις πήρε στα χέρια του και πρόσεξε ότι δεν είχαν κεντρί και έκανε την υπόθεση ότι επειδή μάζευαν μέλι από πολλά θυμάρια και άλλα φυτά της ευρύτερης περιοχής, χωρίς να το συλλέγουν μελισσοκόμοι, ότι μάλλον πρέπει να είναι εξελιγμένο είδος της βασιλικής αρχαίας μελιτοφόρου Μέλισσας της Κρήτης.
Ο Μελισσοκόμος με πληροφόρησε ότι η Μέλισσα της Κρήτης, έχει εξαφανιστεί από πολύ καιρό μετά την εισαγωγή στην Κρήτη Ευρωπαϊκών μελισσών. Είχε ακούσει επίσης ότι αυτή την αρχαία χωρίς κεντρί μελιτοφόρο κρητική Μέλισσα, Μινωίτες μετέφεραν στην Κεϋλάνη. Η Κεϋλάνη ήταν γνωστή στους θαλασσοπόρους Μινωίτες της δωδεκάτης χιλιετίας και με αυτή την πανάρχαια γνώση, ο Λασιθιώτης Ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου Νέαρχος, στα Αλεξανδρινά χρόνια (τρίτο αιώνα πΧ.), ταξίδευε στην Ερυθρά θάλασα και τον Ερυθρό Ωκεανό (Ινδικό) όπως παράλια Περσίας, Ινδιών μέχρι νήσου Κεϋλάνης (Σρι Λάνκα) και παραπέρα, μέχρι την Παλυβόθρα (Μπαγκλαντές) και την μακρινή Βιρμανία (Μιαν Μαρ) και τις Ωκεανίδες νήσους στον Κίτρινο Ωκεανό. (4*)
Χρυσό Κόσμημα Μαλίων, γνωστό ως Χρυσό Κόσμημα Μελισσών.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου (WIKI).
8. Σπήλαιο παραμυθιού και Δικταίο Άντρο Μύθων.
Στο Λαϊκό παραμύθι, όπως μου το διηγήθηκε ο γέροντας, είναι σαφής ο συσχετισμός της ύπαρξης σπηλαίου και πηγής στο χωράφι μου, στα Λιβάδια Σητείας. Σπήλαιο και πηγή στοίχειωναν ξωτικά Νεράιδες, που στο λαϊκό παραμύθι περιγράφεται ότι ανέθρεψαν πριγκιπόπουλο με γάλα και μέλι, κρυφά από τον πατέρα του.
Στο λαϊκό Παραμύθι, παρατηρούνται ομοιότητες που συσχετίζουν το σπήλαιο με αναφερόμενο σε μύθους της αρχαιότητας, Δικταίο Άντρο, στο οποίο ανατράφηκε ο θεός Ζευς από Νύμφες, την Ἴδη, την Αμάλθεια Αίγα που πρόσφερε το γάλα της και την Αδράστεια Βασίλισσα Μέλισσα που πρόσφερε μέλι και νέκταρ.
πηγή (*1) Ἀπολλόδωρου, Θεογονία – Βιβλιοθήκη Α' 1,5-1,7.
9. Ζευς, Αρπαγή Ευρώπης και Μίνως.
Στο Λαϊκό Παραμύθι, το πριγκιπόπουλο που ανατράφηκε στα Λιβάδια Σητείας, ενηλικιώνεται και ταξιδεύει στην Ανατολή, όπου ερωτεύεται πεντάμορφη κόρη, την οποία απαγάγει και φέρνει στο σπήλαιο του "πηγής της Ζωής" με την οποία αποκτά υιό, τον Μίνωα Βασιλιά Κρήτης.
Η διήγηση αυτή έχει σαφείς ομοιότητες με τους αρχαίους μύθους, Στην μυθολογία, ο ενήλιξ θεός Ζευς αναχωρεί από το Δικταίο Άντρο και ταξιδεύει στην Ανατολή, όπου στην χώρα της Φοινίκης, συναντά και ερωτεύεται την πεντάμορφη πριγκίπισσα Ευρώπη. Ο θεός Ζευς μεταμορφωμένος σε ήρεμο φιλικό και όμορφο λευκό ταύρο, απαγάγει την ανυποψίαστη κόρη Ευρώπη και επιστρέφει στο Δικταίο Άντρο, όπου αποκτούν υιό, τον Μίνωα, ο οποίος έμελλε με έδρα την Κρήτη να γίνει Βασιλιάς της Τηθύος και των αποικιών στον Τριφυή Ωκεανό. Οι αποικίες στον Ωκεανό αφορούσαν τις Ωκεανίδες Νήσους και Ακτές μετά τις γαλάζιες πύλες στον Γαλάζιο Ατλαντικό Ωκεανό, τις ερυθρές πύλες στον Ερυθρό Ινδικό Ωκεανό και Κίτρινο Ειρηνικό Ωκεανό.
πηγή (*2) Λουκιανός, "Ενάλιοι Διάλογοι" (125-180 μ. Χ.):
Αρπαγή Ευρώπης Ψηφιδωτό.
Ζεύγμα (Σελεύκεια στον Ευφράτη), «Zevgma Mosaic Museum».
Αρπαγή
Ευρώπης (Λεπτομέρεια Ψηφιδτού).
10. Χρονοχώρος Μυθολογικών Δρώμενων.
Στο Λαϊκό Παραμύθι εντοπίζεται σαφώς η θέση των δρώμενων ανατροφής του θεού Δία, σε χαμένο σπήλαιο στα Λιβάδια Σητείας σε αδιευκρίνιστη πολύ παλιά εποχή. Από τις συγκριτικές ομοιότητες του παραμυθιού με τους αντίστοιχους Μύθους και επιπρόσθετα τις αρχαιολογικές και άλλες ενδείξεις, μπορεί να εντοπιστούν χρονικά τα προϊστορικά δρώμενα στο Δικταίο Άντρο στα Λιβάδια Σητείας. Καταρχήν ο Μίνως ως ερωτικός υιός, του θεού Δία με την Ηρωικού-ερωτικού Γένους Ανθρώπων, πριγκίπισσα Ευρώπη, ως Ήρωας μας δίδει την πληροφορία ότι η γέννησή του εντοπίζεται στην Ησιόδεια Ηρωική Εποχή του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων.
α. Ηρωικό Γένος Ανθρώπων (49187πΧ. - 9605πΧ.)
Η Ηρωική Εποχή, μυθολογείται ότι αρχίζει το έτος 49.187πΧ., έτος της νίκης των Θεών του Ολύμπου με βοηθούς τους Ήρωες, Διόνυσο και Ηρακλή, εναντίον των Γιγάντων. Η ήττα των Γιγάντων, καταγράφεται από τους Ιερείς της Αιγύπτου, οι οποίοι αναφέρουν ότι την Εαρινή ισημερία (21-9) του έτους 49.187πΧ, στον Θρόνο του Ολύμπου οι Ολύμπιοι θεοί, προεδρεύοντος του θεού Δία αποφασίζουν μεταξύ πολλών άλλων, να προσφέρουν την αθανασία στους Ήρωες, Διόνυσο και Ηρακλή, ως ανταμοιβή για την βοήθεα τους εναντίον των γιγάντων. Επίσης οι Ολύμπιοι θεοί, όρισαν τον θεό Ήφαιστο, πρώτο Βασιλιά του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων, δηλαδή του Ανθρώπου του Σοφού (Homo Sapiens Diluvialis & Homo Sapiene Sapiens).
Στην Αίγυπτο οι Ιερείς της Σαΐδος ανέφεραν στο Σόλωνα, ο οποίος επισκέφτηκε τον 6ο αιώνα π.Χ., την Αίγυπτο, ότι η Ηρωική εποχή τερματίστηκε πριν εννέα χιλιετίες, δηλαδή το έτος 9604 π. Χ., μετά από καταστροφικό Μεγάλο Πόλεμο Αθηναίων εναντίων Ατλάντων, που δισώζεται στο έργο, Τίμαιος του Πλάτωνα.
Για τον Μεγάλο Πόλεμο Αθηναίων και Ολύμπιων θεών εναντίον Ατλάντων και υποχθόνιων θεών και δαιμόνων, μας πληροφορεί έμμεσα πλην σαφώς, ο Όμηρος, στα έργα του "Ιλιάς" και "Οδύσσεια" αναφερόμενος στον Ηρωικό "Τρωικό Πόλεμο". Ο Πρώτος Μεγάλος Ηρωικός Τρωικός πόλεμος διακρίνεται όσο και αν συγχέεται με πολλούς μεταγενέστερους "Τρωικούς" μεθηρωικούς πολέμους.
Μετά τον εντοπισμό της αρχής και του τέλους της Ηρωικής Εποχής συμπεραίνουμε ότι το Δικταίο Άντρο των μυθολογικών προϊστορικών Δρώμενων πρέπει να εντοπίζεται χρονικά πριν από το τέλος της Ηρωικής εποχής, δηλαδή περίπου το 9630πΧ. ή περίπου τρεις δεκαετίες πριν τον Μεγάλο Ηρωικό Πόλεμο Αθηναίων εναντίων Ατλάντων ή πριν τον δεκαετή πρώτο Μεγάλο "Τρωικό Πόλεμο". Ο Μεγάλος Πόλεμος Αθηναίων εναντίων Ατλάντων από πολλούς φέρεται ως η αιτία της με επιστημονικα κριτήρια μεγάλης υπερθέρμανσης του πλανήτη της 10ης χιλιετίας πΧ. που προκάλεσε την κλιματική αλλαγή που ευθύνεται για το λιώσιμο των πάγων και την Μεγάλη Προκατακλυσμιαία Καταστροφή, του 9604πΧ.
β. Σιδηρούν Γένος Ανθρώπων (9604πΧ-33μΧ.)
Με το λιώσιμο των πάγων, οι υπο- πολικές περιοχές γίνονται εύκρατες ενώ πλησιέστερες στον ισημερινό εύκρατες ηπειρωτικές περιοχές μετατρέπονται σε ερήμους της Ευρασίας, Αφρικής, Αμερικής και Αυστραλίας όπως Σαχάρας, Αραβίας, Τάκλα Μακάν, Γκόμπι και άλλες. Οι επιζήσαντες της Μεγάλης Καταστροφής Ήρωες της Ηρωικής εποχής, μετά το 9604πΧ. γίνονται οι πρόγονοι του Σιδηρού Γένους Ανθρώπων.
11 Μίνως, Βασιλιάς Τηθύος και Ωκεανού
Ο επιζήσας της Μεγάλης καταστροφής του προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της Ηρωικής Εποχής, Μυθολογικός Ήρωας Μίνως, υιός του θεού Δια και της Ευρώπης είναι και ο προκατακλυσμιαίος και εν συνεχεία πρώτος μετακλυσμιαίος ηρωικός Βασιλιάς της εποχής του μεθηρωικού Σιδηρού Γένους Ανθρώπων του λαού της Θάλασσας Τηθύος και Διασποράς στις αποικίες Νήσους και Ακτές της τρίαινας του τριφυή Ωκεανού. Ο Ήρως Μίνως είναι ο πρόγονος γενιάς πολλών μεταγενέστερων διαδόχων του, Μετακλυσμιαίων Βασιλιάδων της Κρήτης με τυπική δικαιοδοσία σε Νήσους και Ακτές Τηθύος, δηλαδή Αιγαίου και Νήσων Τηθύος, Αίμου, Μικράς Ασίας, Κύπρου, Φοινίκης, Παλαιστίνης, Σουμερίας, Αιγύπτου Λιβύης, Αιθιοπίας, Ευδαίμονος Αραβίας και Ερυθράς θάλασσας και αποικίες στις Ωκεανίδες νήσους και ακτές της Τρίαινας του Ποσειδώνα, δηλαδή του τριφυούς Ωκεανού, ήτοι Γαλάζιου (Ατλαντικού), Ερυθρού (Ινδικού) και Κίτρινου (Ειρηνικού) ...
12 Μίνωες απόγονοι Βασιλείς Κρήτης.
Οι διάδοχοι του Μίνωα, με το κοινό όνομα Μίνως, περιορίζονται ως Βασιλείς του λαού της θάλασσας Τηθύος και αποικιών στον Ωκεανό μόνο στην Νήσο Κρήτη. Ηγούνται ενός λαού θαλασσοπόρων που εξακολοθυθούν να ταξιδεύουν στις ακτές και νησιά Τηθύος και ίσως σπάνια και σε Αποικίες της Τρίαινας του Ωκεανού. Οι διάδοχοι του Μίνωα, Βασιλιάδες με το ίδιο όνομα προφανώς "συγχέονται" με τον πρώτο προκατακλυσμιαίο Βασιλιά Τηθύος και Ωκεανού, τον Ήρωα Μίνωα. Οι Μίνωες Βασιλιάδες την εποχή του Σιδηρού γένους με έδρα την Κρητη, περιορίζουν αισθητά τις επαφές με τις μακρινές αποικίες στον Ωκεανό διατηρώντας διακαιοδοσία μόνο στην Τηθύ, Αίγυπτο και Παλαιστήνη.
13. Αρχαιολογικές Αποκαλύψεις.
Τα δεδομένα από το Λαϊκό παραμύθι που μοιάζουν με τους αρχαίους μύθους του λαού της θάλασσας Τηθύος με έδρα την Κρήτη, από την αρχαιολογική διερεύνηση αποκαλύπτεται ότι συμπίπτουν με τις πάρα πολύ παλιές προσελεύσεις και εγκαταστάσεις ανθρώπων στην Κρήτη και νήσους (Δωδεκάνησα, Κύπρος κα) καθώς και ακτές (Παλαιστίνη, Αίγυπτος κά) της θάλασσας Τηθύος, Λευκής (Μεσογείου), Μαύρης (Ευξείνου) και Ερυθράς (Αραβία, Σοκότρα κά).
14 Αιγηίδος Μικρασιάτες Κουρήτες.
Ο αείμνηστος Αρχαιολόγος Σητείας, Νικόλαος Παύλου Παπαδάκης (Ν.Π.Π. 1942-2001), που είχα την τύχη να γνωρίσω και να συζητήσω μαζί του, πρέσβευε ότι στα προϊστορικά χρόνια, οι νεο- εισερχόμενοι Κουρήτες που εγκαταστάθηκαν στο Νησί της Κρήτης ως προερχόμενοι από την Μικρά Ασία, προσέγγιζαν την νήσο Κρήτη από τις ανατολικές ακτές, της Σητείας. Οι Νεοεισερχόμενοι Κουρήτες έφερναν μαζί τους και τις παραδόσεις τους όπως της γέννησης του θεού Δία από την Ρέα σε Μυθολογούμενο σπήλαιο στα όρη Ίδη της Μικράς Ασίας.
15 Ίδη Οροσειρά και Ιδαία Νήσος Κρήτη.
Είναι προφανές ότι ο θεός Ζευς εγκαταστάθηκε με πέντε μυθολογούμενους Κουρήτες Ιδαίους (Δακτύλους) προστάτες του, στην Ανατολική Κρήτη, όπου ανατράφηκε κρυφά και ανδρώθηκε, σε σπήλαιο στους πρόποδες των Ορέων της Ανατολικής Κρήτης, δηλαδή της Σητείας. Ο Ζευς προερχόμενος από της Οροσειρά Ίδη της Μικράς Ασίας, έδωσε και την ονομασία στα Κρητικά Βουνά που ονομάστηκαν Ίδη. Ο Ν. Παπαδάκης πρέσβευε ότι οι εκ της Μικράς Ασίας νεοφερμένοι ονόμασαν τα όρη της Κρήτης με το όνομα της Μικρασιατικής Οροσειράς Ίδη, ονοματίζοντας Ίδη τα πρώτα βουνά που αντίκρισαν στην Ανατολική Κρήτη, δηλαδή τα Σητειακά Βουνά. Αργότερα μετακινούμενοι δυτικά ονόμασαν Ίδη διαδοχικά και τα επόμενα δυτικά Βουνά της Κρήτης που τελικά καθιερώθηκαν όλα ως μια ενιαία οροσειρά, η Ίδη της Κρήτης.
Ο Ν Παπαδάκης πρέσβευε ότι οι πιο απομακρυσμένες περιοχές της οροσειράς της Ίδης, όπως το Ψυχρό ή Λασιθιώτικο Δίκτυ και ο Ψηλορείτης ότι υιοθετήθηκαν, ως ιεροί τόποι μεταγενέστερων εγκαταστάσεων Κουρητών. Οι παραδόσεις των προς δυσμάς μετακινούμενων εξ ανατολών νεοεισερχομένων Κουρητών υιοθετήθηκαν από τους μεταγενέστερους από το Αιγαίο κυρίως εισερχόμενους Αρκαδο – Αχαιούς, Δωριείς και Κύδωνες σε νεοσύστατα ιερά σπήλαια.
Έχει διατυπωθεί η υπόθεση ότι παλιά τα Βουνά της Ανατολικότερης Κρήτης, δηλαδή της Σητείας, μετονομάστηκαν σε όρη Δίκτυ, ονομασία που οι Λασιθιώτες υιοθέτησαν αργότερα για το ψηλότερο Λασιθιώτικο Βουνό, το γνωστό σήμερα, Ψυχρό. Προφανώς όλα τα Βουνά της Κρήτης, από τα Ανατολικά Βουνά , το Δίκτυ της Σητείας, το Ψυχρό, τον Ψηλορείτη και τα Λευκά όρη ή Μαδάρες να γίνουν σταδιακά θυγατρικοί ιεροί τόποι "ανατροφής" του θεού Δία, με τα Βουνά ως οροσειρά Ίδη να ονοματίζει την προϊστορική Κρήτη σε Ιδαία Νήσο.
16 Από την Προκατακλυσμιαία στην Μετακλυσμιαία Κρήτη.
Ο ισχυρισμός αρχαιολόγων, ότι το νησί της Κρήτης σε παλαιολιθικούς αιώνες, δηλαδή πριν το 9700 π. Χ., ήταν ακατοίκητο με πρώτες εγκαταστάσεις ανθρώπου σοφού "Homo sapiens" στην Κρήτη από την Αφρική έχει σήμερα μετά από πρόσφατες ανασκαφές απορριφθεί, Η απόρριψη της δοξασίας της αφρικανικής προέλευσης προέκυψε από πολλές εργασίες και ανασκαφές με πρόσφατη σημαντική ανασκαφή από τον T. F. Strasser (Providence College, R.I., USA), του 2008 και 2009 στον Πλακιά της νότιας Κρήτης που ήλθαν στο φως εργαλεία χειρός "pre-Homo sapiens" 130.000 ετών, δηλαδή πολύ προ της δωδεκάτης χιλιετίας παλαιολιθικής εποχής. Επιπλέον γενετικές εργασίες έδειξαν ότι οι αφιχθέντες σε προϊστορικές εποχές στο νησί δεν συνοδεύτηκαν με ολική εξόντωση των προγενεστέρων αλλά με αφομοίωση τους.
Πηγή: (PDF) Dating Palaeolithic sites in southwestern Crete, Greece (researchgate.net)
17 Αναγέννηση Προκατακλυσμιαίου Πολιτισμού.
Ο προκατακλυσμιαίος πολιτισμός αποτελεί πρότυπο της αναγέννησης των μετά το 9604 πΧ., μετακλυσμιαίων αναβαθμιζομένων πολιτισμών σε Κρήτη, Αιγηίδα (Αίμο, Αιγαίο,Μικρά Ασία), Αίγυπτο Παλαιστίνη, Σουμερία, Περσία και Ινδία που μεταλαμπαδεύεται σε όλο τον πλανήτη. Έτσι οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής γεύονται τον προκατακλυσμιαίο ηρωικό πολιτισμό και αναγεννούν τους μετακλυσμιαίους μεθηρωικούς προϊστορικούς πολιτισμούς του Σιδηρού Γένους Ανθρώπων δηλαδή Μεσολιθικής, Νεολιθικής, Χαλκολιθικής και Χάλκινης που ακολουθούν οι γνωστοί ιστορικοί πολιτισμοί της Εποχής των Μετάλλων και της από 34μΧ Σύγχρονης Σωτήριας Εποχής.
18 Θυγατρικά Άντρα, Σπήλαια και Ιερά.
Η από στόμα σε στόμα πληροφορία μέσα από αυτό το λαϊκό παραμύθι, η συγκριτική αξιολόγηση με παρόμοιους μύθους της αρχαιότητας και τα αρχαιολογικά και άλλα ευρήματα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πρώτο στην Κρήτη, ιερό Δικταίο Άντρο Δρώμενων στο παρελθόν, λίγο μετά το 9700πΧ., εντοπίζεται στα Λιβάδια Σητείας. Το Δικταίο Άντρο στα Λιβάδια Σητείας είναι το πρώτο θυγατρικό Δικταίο Άντρο Δρώμενων του πρωταρχικού Ιδαίου Άντρου της Μικρασιατικής οροσειράς Ίδη.
Προφανώς παραπλήσιες θέσεις ιερών Δικταίου Άντρου, δεν υπάρχουν λόγοι για να αποκλειστούν. Έτσι το Ελληνορθόδοξο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στα Λιβάδια Σητείας, όπου βρέθηκαν κατακερματισμένα απομεινάρια αρχαίων κτισμάτων και η Πηγή Ζου (=Ζωής) στα μετόχια Σητείας, από την οποία υδρεύεται ακόμη και σήμερα η Σητεία είναι ενδεχόμενες θέσεις ιερών Σπηλαίων. Επίσης ενδεχόμενες θέσεις μπορεί να θεωρηθούν και θέσεις στην ευρύτερη περιοχή της Σητείας όπως ο Ρουσόλακκος στο Παλαίκαστρο Ιτάνου, όπου βρέθηκε σε Δικταίο Ιερό του Διός, πινακίδα με χαραγμένο σε δωρική και Ιωνική διάλεκτο Ύμνος στον Δικταίο Δία. Επίσης η Ζάκρος που ετυμολογικά ίσως σχετίζεται με το όνομα του θεού Ζαγρέα, υιού του θεού Δία, και που γεννήθηκε και ανατράφηκε ίσως στην περιοχή της Ζάκρου, όπου τα ανάκτορα της Κάτω Ζάκρου. Ίσως και η ετυμολογία της λέξεως "Σητεία" να σχετίζεται με την εγκατάσταση και την ανατροφή του Δια στην περιοχή της Σητείας.
Πέραν από το πρωταρχικό Ιερό Δικταίο Άντρο στα Λιβάδια Σητείας, τα Μυθολογούμενα ιερά Δικταίου Άντρου σε απομακρυσμένες θέσεις της Οροσειράς Ιδης της Ιδαίας Νήσου Κρήτης, όπως το Δικταίο άντρο στο Ψυχρό Λασιθίου, το Ιδαίο Άντρο στον Ψηλορείτη, ο Ιερός Πλάτανος και πιθανό Άντρο της Γόρτυνας ή και το εκτός Κρήτης ιερό Δικταίο Άντρο στο Λύκαιο όρος της Νοτιοδυτικής Αρκαδίας πρέπει να θεωρηθούν θυγατρικά ιερά Άντρα του Δικταίου στα Λιβάδια Σητείας.
Ζου Σητείας, Πηγή της Ζωης.
Φτέρη
Αφροδίτης ή Αδίαντο
κόμης αναδυόμενης Αφροδίτης από
την θάλασσα με
στεγνά μαλλιά (Adiantum
capillus-veneris),
δείκτης πηγής αμαγάριστης
με γάργαρο τρεχούμενο νερό.
19. Πλατάνι Ανάμνησης Δρώμενων 10ης Χιλιετίας πΧ.
Η πληροφορία πλούσιου σε νερό "υδροφόρου ορίζοντα" εγγύς της επιφάνειας του εδάφους της ανατολικής χαμηλότερης πλευράς του επικλινούς αγρού μου, στα Λιβάδια Σητείας, μου έβαλε την ιδέα να φυτέψω πλατάνια. Πράγματι, την αυγή του Σαββάτου, της πρώτης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ., κοντά σε υφιστάμενη πολύ παλιά ξερολιθιά, σε επαφή με ανώνυμο αγροτικό δρόμο που μεσημβρινά οδηγεί προς εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή (οδός Αγίου Ιωάννου Βαπτιστή στα Λιβάδια Σητείας) και βόρεια προς την παραλία της Σητείας, φύτεψα δυο πλατάνια. Από αυτά τα πλατάνια, έπιασε και θέριεψε το προς το Νοτιο -Ανατολικό χαμηλό όριο, που σήμερα, 2024 μ. Χ., είναι 25 ετών και του έδωσα το όνομα πλατάνι της τρίτης (3ης) χιλιετίας, σε ανάμνηση της Ευρώπης, μητέρας του Βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, του Δικταίου Άντρου ανατροφής του Δία και της πηγής της Ζωής. Ο Μίνως, Ήρως της δεκάτης χιλιετίας πΧ., έγινε Βασιλιάς με έδρα την Προκατακλυσμιαία Κρήτη, του Λαού νήσων και ακτών της Τηθύος, δηλαδή των θαλασσών Άσπρης (Μεσογείου), Μαύρης (Ευξείνου) και Ερυθράς, και των πέραν των πυλών της Τηθύος αποικιών της Τρίαινας του Ποσειδώνα, τριφυή Ωκεανό, Γαλάζιο, Ερυθρο και Κίτρινο που μετά την Μεγάλη καταστροφή την μετακλυσμιαία εποχή εξακολούθησε ως πρώτος Βασιλιάς της μετακλυσμιαίας Κρήτης με δικαιοδοσία στην Τηθύ και τον Ωκεανό.
Το πλατάνι της τρίτης χιλιετίας και η αναμνηστική ενεπίγραφος πλάκα (08-09-2024)
Αφροδίτης Γέννηση (La nascita di Venere), 1486μΧ. του Ιταλού Ζωγράφου της Αναγέννησης, Σάντρο Μποτιτσέλι. (Τέμπερα σε καμβά, Υ 172,5 Χ Π 278,5, Συλλογή Μουσείου ΟυφίτσιΦλωρεντίας),
20. Επιγραφή Ανάμνησης Δρώμενων Μυθολογίας
Πέτρα Ψαθά κάτω από το πλατάνι της Ευρώπης της τρίτης χιλιετίας με χαράξεις:
α] Χρονολογίας φύτευσης: 01-01-2000 μΧ.,
και
β] Συντεταγμένες φύτευσης [Λιβάδια Σητείας]:
Γεωγραφικό Πλάτος : 35 12 06 N
Γεωγραφικό Μήκος : 026 06 25 E.
21 Επίλογος
Ελπίζω η επαφή με την ανάρηση αυτή να διεγείρει χορδές αναζητητών με παραγωγή ήχων που φωτίζουν τα δύσβατα σκοτεινά μονοπάτια της "Φαντασίας", της "'Έμπνευσης" και της Λογικής "Αντίληψης" κατανόησης και ερμηνείας των παραμυθιών και των μύθων.
Ελπίζω να ακουστούν χρώματα, να γίνουν ορατοί ήχοι, να αποκτήσουν γεύση αρώματα και η αφή μάντης μορφών που ως άλλος Τειρεσίας "τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ" θα δώσει ερμηνεία στους μύθους ... [Οιδίπους Τύραννος, Σοφοκλής, στίχος 371].
Η αρχέγονη όσφηση, πέμπτη αίσθηση πρόδρομος της έκτης διαίσθησης χρονοχώρου, προωθεί την αντίληψη και λογική έμπνευση ως μέτρο κατανόησης σπώντας τα αδαμάντινα δεσμά όπως του αλυσσοδεμένου σε βουνοκορφή Προμηθέα. Το σπάσιμο των δεσμών μας απεγκλωβίζει και ελευθερώνει τον εσώκλειστο στα ενδοτερα ορατό κόσμο. Τότε, ως αιθέρια Πρόσωπα, Εικόνες Ζώντος Τριαδικού Θεού, κατανοούμε τον ακίνητο Χρονοχώρο και προσεγγίζουμε και ερμηνσεύουμε την ακατανόητη "ακίνητη" στον Χρονοχώρο, μυθολογική προϊστορία της ανθρωπότητας και έτσι αντιλαμβανόμαστε την αέναη χρονοχωρική, αν και ακίνητη, "κινούμενη" ιστορία της ανθρωπότητας.
Σεπτέμβριος 2024 Αυγή στην Παραλία της Σητείας. Σε αυτή την παραλία ο Ζευς βγήκε επιστρέφοντας από την Φοινίκη Τηθύος Θάλασσας φέρνοντας μαζί του την πεντάμορφη Ευρώπη.
Σεπτέμβριος 2024 Αυγή από την παπούρα στα Λειβάδια Σητείας. Στον τόπο αυτό, σύμφωνα με λαϊκό παραμύθι της περιοχής, γεννήθηκε από την Ευρώπη ο ΒασιλιάςΜίνως.
Aurora, 1621 (ceiling fresco, tempera), Villa Aurora, Rome, Italy (w)
Ηώς, πρόδρομος αδελφή Ηλίου, αρματοδρομούσα σκορπά άνθη καταδιώκουσα το σκότος.
Ιλιάδα, πρώτη ραψωδία, στίχος 475.
"...ήμος δ' ἠριγένεια φάνη ροδοδάκτυλος Ηώς".
Διαβάζεις τον στίχο και Ακούς Χρώματα, Βλέπεις Ήχους ... ως το θαύμα της Αυγής.
Η Ηώς Κόρη, ξεσκεπάζει με τα ρόδινα χέρια της το πέπλο της νύχτας για να φανεί το φως πριν από την ανατολή, του αδελφού της Ήλιου.
Καμιά απόδοση του ομηρικού στίχου δεν μπορεί να τον ξεπεράσει σε ομορφιά, ούτε αυτή των Καζαντζάκη - Κακριδή: ".. κι η αυγή σαν φάνη η πουρνογέννητη και ροδοδακτυλάτη".
Metr Eau